daniszka: bezy idealne

Wszyscy wiedzą, że czegoś nie da się zrobić. I wtedy pojawia się jeden, który nie wie, że się nie da. I on właśnie to coś robi.

Znacie to?

Kto by pomyślał, że Pan Einstein znał się też na zasadach kulinarnych! A jednak. Jak się okazuje, ta złota myśl ma zastosowanie nawet w przepisach na bezy. Dlaczego?

Jakiś czas temu, zażarcie konsumując szarlotkę, mój Sakramentalny stwierdził, że najlepsza z tego wszystkiego jest zapieczona warstwa piany z białek. To po co ja się staram i gniotę kruche ciasto? Nie zrozumiesz. Ale
w porząsiu - następnym razem będą bezy. Szybko i bez problemu, pomyślała daniszka.

Jako że to miał być mój pierwszy raz, nie obyło się bez pomocy Internetu. Jednak kiedy zaczęłam czytać przepis na blogu Moje Wypieki... Olaboga! Stop!

O tym jak ciężko robi się bezy wie tylko ten, kto próbował ;-)

bezy są kapryśne...

...wilgotność powietrza nie taka...

...taka piana będzie rzadka, bezy z niej nie wyjdą.

zgrupują się w obłoczki, zaczną podchodzić płynem.

...należy je wyrzucić.

Źródło

Takie właśnie "smaczki" próbowały mnie nastraszyć. Na szczęście w porę znalazłam te kilka linijek ze składnikami. To mi wystarczy, lepiej nie wiedzieć, jak trudne to jest ;-) I rzeczywiście - bezy wyszły elegancko, choć było ich mniej niż zakładałam.

Składniki na około 20 bez:

► 3 duże białka

► ok. 180g cukru

► szczypta soli

Możecie spokojnie korzystać z tego przepisu i cieszyć się słodkim deserem. A jako że daniszka znana jest już

z lekkich modyfikacji, zastanowiłabym się nad dodaniem kilku kropli soku z cytryny, żeby wzbogacić smak. Ale za rezultat jeszcze nie odpowiadam - dopiero, kiedy wypróbuję to sama ;)

Straszne opisy możecie opuścić, ale o jednym warto pamiętać - o powolnym wsypywaniu cukru. Dajcie mu czas na dokładne rozpuszczenie się w białkowej pianie.

A jak już dojdziecie do wprawy, to polecam Wam ten przepis - słodkość w piętach murowana! ;)