wolniej, radośniej, dokładniej

Od rana w radio mówią o tym, jak zimno jest w Polsce. Wyciągnęłyście już ciepłe kurtki z szafowych czeluści? Zabawne, bo siadając do napisania tego posta, chciałam Wam powiedzieć, że tu, w Danii wciąż utrzymuje się wczesnojesienna pogoda i chociaż słońca nie widziałam od dawna, to na temperaturę nie można narzekać. Ale właśnie wyszłam na chwilę na dwór - jest znacznie zimniej niż wczoraj. Czyli nie jestem tak bardzo odseparowana od domowych warunków ;)

Ale ja jak zwykle nie o tym. Ostatnio zapisałam się do facebookowej grupy Pań Swojego Czasu. 'Spotkałam' tam Kobiety dążące do zmiany, próbujące zapanować nad czasem, życiem i organizacją.

Dziś przeczytałam zwykły, ale dla mnie wartościowy i w jakiś sposób odkrywczy komentarz jednej z Pań. Otóż wspomina Ona, że bardzo często dążymy (my - Kobiety) do perfekcji w wielu dziedzinach życia. Chcemy dobrze wyglądać, serwować smaczne i ładnie prezentujące się obiady, nosić tytuł pracownika miesiąca, wymyślać kreatywne zabawy dla dzieci, a po godzinach rozwijać swoje hobby. Oczywiście

w międzyczasie sprzątamy, pierzemy, pomagamy przyjaciółce posklejać złamane serce i wybieramy prezent urodzinowy dla Teściowej. Bo przecież nikt za nas tego nie zrobi. Czyżby?

Źródło: http://kotpalilfajke.blogspot.dk

Z własnego doświadczenia wiem, że jeżeli facet nie potrafi czegoś zrobić (lub po prostu mu się nie chce) i zasypuje nas tysiącem pytań, to bierze nas cholera i same odwalamy całą robotę. Raz - dwa i święty spokój. Podobnie jest, kiedy facet odwleka coś, o co go prosimy. Wyjęta trzy dni temu sportowa bluza wciąż zalega na krześle. W końcu, żeby nie powtarzać piąty raz niczym zrzędliwa kura, chowamy ją same. A facet i tak nie doceni, bo o bluzie zapomniał już dawno. Brzmi znajomo? Mam nadzieję, że nie.

Organizacja czasu, Drogie Panie, nie polega na ściśnięciu pośladków i lataniu jak wiewiórka po kofeinie.

Przecież każdy szef ma swoich menedżerów, współpracowników i asystentów. A my takimi właśnie szefami jesteśmy w swoich domach. Ksiądz na naszym ślubie powiedział, że mężczyzna jest głową rodziny - owszem. Ale to kobieta tą głową kręci. Jest szyją. Coś w tym jest, prawda? Często mamy wrażenie, że bez nas wszystko się rozsypie, dzieci będą chodzić brudne, po czym umrą z głodu, a mąż podpali mieszkanie przy pierwszej próbie zagotowania wody. I bardzo dobrze, że tak się cenimy!

Pamiętajmy tylko, że w tym wszystkim nie jesteśmy robotami. Pamiętajmy o sobie. O swoich pasjach, marzeniach i chwilach wytchnienia. Oddelegowanie kilku spraw dziennie na męża czy dorastające dzieci nie odejmie Ci wartości w oczach innych ludzi. Wręcz przeciwnie. Ty będziesz miała więcej czasu dla siebie,
a przy okazji nie zaniedbasz żadnego z obowiązków.

"Nie popędzaj mnie. Nie dalejwięcuj mnie." 

Żyjąc jedynie tym, co powinnyśmy, musimy, wypada, daleko nie zajdziemy. Stres skutecznie utrudni nam skupienie na zadaniach i ich odpowiednią organizację. A jeśli przestaniemy sobie z nim radzić, to zapewniam Was, że prędzej czy później odbije się to na Waszych najbliższych. A wtedy to się dopiero zrobi bigos...

Moja rada? Więcej dystansu, więcej małych przyjemności i nagród, mniej stresu, że znów nie zdążyłaś odkurzyć. Zadbaj o siebie, zaszyj się w sypialni z książką, którą od dawna chcesz przeczytać, zrób dzień przerwy od diety, zjedz coś pysznego bez wyrzutów sumienia! A wtedy wszystko poukłada się jakoś samo :)

I chociaż ja też się dopiero uczę, to liczę, że razem, tutaj - wśród Was, jeszcze bardziej zabieganych, znajdę sporą dawkę siły i motywacji, żeby przestać narzekać, a więcej się cieszyć :)

Do dzieła! Razem na pewno uda nam się to wszystko ogarnąć i uporządkować! W końcu jesteśmy Kobietami :)

Pozdrawiam,